 |
| ::Albumy | | ::Astrologia, parapsychologia | | ::Atlasy, plany, mapy | | ::Biografie, wspomnienia, wywiady | | ::Dla dzieci i młodzieży - literatura | | ::Dla dzieci i młodzieży -popularnonaukowe | | ::Dla najmłodszych | | ::Edukacja | | ::Ekonomia, zarządzanie, prawoznawstwo | | ::Encyklopedie, słowniki, leksykony | | ::Eseje | | ::Fantastyka | | ::Film | | ::Gry fabularne | | ::Gry i puzzle | | ::Historyczne | | ::Humor, aforyzmy, przysłowia | | ::Inne | | ::Judaistyka | | ::Kalendarze | | ::Komiksy | | ::Książki audio | | ::Kulinaria | | ::Lektury szkolne | | ::Literatura | | ::Literatura faktu, reportaż | | ::Literatura obcojęzyczna | | ::Literatura piękna - obca | | ::Literatura piękna - polska | | ::Literatura popularnonaukowa | | ::Medycyna, ziołolecznictwo | | ::Nauka i technika - popularnonaukowe | | ::Nauki humanistyczne | | ::Opowiadania | | ::Poezja | | ::Poradniki | | ::Powieści | | ::Przewodniki turystyczne | | ::Publicystyka, esej | | ::Religia, religioznawstwo | | ::Romanse | | ::Sensacja, kryminał, horror | | ::Socjologia | | ::Sport | | ::Sztuka | | ::Ściągi, opracowania | | ::Tradycje i obyczaje |
 |
|
|
|
 |
| |
Autor: |
Jaeggy Fleur | Wydawnictwo: |
Noir sur Blanc |
Kategoria: |
Biografie, wspomnienia, wywiady | cena detal. brutto: |
16.80 zł | format: |
12 x 17 |
ISBN: |
978-83-7392-349-2 |
oprawa: |
broszura |
stron: |
66 | rok wydania: |
2011 | data dod.: |
2011-03-28 |
|
|
Opis:
W żywotach hagiograficznych można przeczytać „o życiu i śmierci świętych i o dokonanych przez nich cudach”. Fleur Jaeggy w swoich Żywotach domniemanych, będących biografiami czterech pisarzy: Thomasa De Quincey’a, Johna Keatsa i Marcela Schwoba i Roberta Walsera, także pisze o ich życiu i śmierci, ale przede wszystkim o tym jedynym cudzie, którego potrafili dokonać: o zdobyciu poczucia niepodważalnej jedyności własnego istnienia.
Niepospolite oznaki tego poczucia Fleur Jaeggy odnajduje w całym biegu życia każdego ze swych bohaterów i „domniemywa”, że to właśnie ono rozstrzygało o ich losach. Gdyż jest przekonana, że było to poczucie do głębi pierwotne, fundamentalne, sprzed wielkich życiowych nieporozumień, mistyfikacji i całej pospolitej codziennej krzątaniny.
Jaeggy pisze o tym powściągliwie, stylem chłodnym, klarownym, niemal lakonicznym. Cztery niewielkie szkice eseistyczne zmieniają się w miniaturowe powieści. „To niezwykła proza”, zawyrokował kiedyś Josif Brodski, uzasadniając, że książki Fleur Jaeggy czyta się szybko, ale pamięć o nich pozostaje na całe życie. |
|
 |
|
|
